Μιας και σε προηγούμενο άρθρο ταυτοποιήσαμε τα 5 συχνότερα
είδη λεβάντας που συναντάμε στα ελληνικά φυτώρια, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για
τη φύτευση, τη φροντίδα και το πότισμα αυτού του αξιοθαύμαστου αρωματικού
φυτού!
Ο καθένας
μπορεί να διατηρήσει ένα φυτό λεβάντας στο χώρο του κι ας μη διαθέτει κάποιο
παρτέρι. Το ιδανικό φυσικά είναι το φυτό να φυτευτεί στο έδαφος, όπου θα
μπορέσει να αναπτύξει το ριζικό του σύστημα με φυσιολογικό τρόπο και θα
αναδείξει όλη του τη χάρη γενικότερα. Παρόλα αυτά, σε αυτό το άρθρο θα
επικεντρωθούμε στη φύτευση λεβάντας στη γλάστρα. Αυτή η επιλογή μας δίνει τη
δυνατότητα να χαρούμε το άρωμα και το υπέροχο μωβ χρώμα αυτού του μεσογειακού
φυτού κι ας μη διαθέτουμε χώρο στο έδαφος. Πάμε λοιπόν να ξεκινήσουμε.
Εποχή φύτευσης
Αν και η λεβάντα είναι πλήρως προσαρμοσμένη στο ελληνικό κλίμα και η
φύτευσή της είναι δυνατή καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, υπάρχει ένας γενικός
κανόνας κατά τον οποίο η φύτευση γίνεται το φθινόπωρο, οπότε και οι
θερμοκρασίες δεν παρουσιάζουν ακραίες τιμές και το ίδιο το φυτό μπαίνει σε
περίοδο ξεκούρασης έτσι ώστε να μαζέψει δυνάμεις για την επόμενη χρονιά.
Φυσικά, η λεβάντα μπορεί να φυτευτεί και αρχές άνοιξης αφού ο καιρός
σταθεροποιηθεί και εκλείψουν οι όποιοι παγετοί στην περιοχή μας. Γενικά,
αποφεύγουμε τη φύτευση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ή του χειμώνα, καθώς
τότε οι μέσες τιμές θερμοκρασίας κυμαίνονται στα ετήσια άκρα τους. Οι ακραίες
θερμοκρασίες που επικρατούν αυτές τις περιόδους δε θα επιφέρουν απαραίτητα
αποτυχία στην εγκαθίδρυση του φυτού μας, αλλά μειώνουν αρκετά την πιθανότητα
επιτυχίας μας με το φυτό. Γενικά, η λεβάντα είναι ένα πολύ ανθεκτικό φυτό, τόσο
στο κρύο όσο και στη ζέστη μιας και κατάγεται από τη Μεσόγειο. Όμως ο παγετός
και ο έντονος ήλιος του καύσωνα είναι στοιχεία που μπορούν να τη βλάψουν σε
ανεπανόρθωτο βαθμό. Για αυτό λοιπόν επιλέγουμε μία εποχή όπου η θερμοκρασία
είναι ήπια και δε σημειώνει ακραίες εξάρσεις.
Σημείο φύτευσης
Η λεβάντα, όπως και όλα τα αρωματικά φυτά αγαπά τις ηλιόλουστες θέσεις
και το άμεσο ηλιακό φως. Απαιτεί αρκετές ώρες άμεσου ηλιακού φωτός για να έχει
πλούσια ανθοφορία. Ωστόσο, καταφέρνει να επιβιώνει και σε ημισκιερές θέσεις που
δέχονται λιγότερο φως, όχι όμως και σε εντελώς σκιαζόμενες. Προσοχή όμως. Όταν
φυτεύουμε νεαρά φυτά λεβάντας σε γλάστρα, αποφεύγουμε να την τοποθετούμε σε
μέρη όπου την καίει ο μεσημεριανός ήλιος του καλοκαιριού. Το φυτό όντας νεαρό
σε ηλικία, δεν έχει προλάβει να αναπτύξει ρίζα και να εγκατασταθεί στο δοχείο
που το φυτέψαμε. Δε μπορεί λοιπόν να τραβήξει το νερό που χρειάζεται και εάν
εκτίθεται στο μεσημεριανό ήλιο για ώρα, τότε κινδυνεύουμε να το χάσουμε. Ούτε
επίσης είναι συνετό να το ποτίζουμε περισσότερο για να ισορροπήσουμε αυτή την
έντονη έκθεση στον ήλιο, καθώς εμφανίζονται σαπίσματα στη ρίζα του. Για αυτό
κατά την αρχική τοποθέτησή της στη γλάστρα και όσο το φυτό μας προσαρμόζεται,
επιλέγουμε κυρίως ανατολικό ή νότιο προσανατολισμό, αποφεύγοντας τον καυτό ήλιο
του καλοκαιριού. Αφού εγκατασταθεί το φυτό (μετά από 2 μήνες τουλάχιστον)
μπορούμε να μετακινήσουμε τη γλάστρα μας σε σημείο που δέχεται περισσότερο
ήλιο. Βέβαια αυτό το πρόβλημα δεν υφίσταται σε τόσο μεγάλο βαθμό, όταν η
λεβάντα φυτεύεται στο έδαφος.
Χώμα φύτευσης και
πότισμα
Για τη φύτευση της λεβάντας σε γλάστρα επιλέγουμε δοχεία με τουλάχιστον 30 cm βάθος έτσι ώστε να δώσει στο φυτό τη δυνατότητα να αναπτύξει το ριζικό του σύστημα. Η λεβάντα αγαπάει τα βραχώδη εδάφη που στραγγίζουν πολύ καλά και δε
συγκρατούν νερό. Ευδοκιμεί εξαίσια σε φτωχά σε θρεπτικά χώματα. Για αυτό λοιπόν,
κατά τη φύτευση επιλέγουμε χώμα χωρίς πολύ τύρφη ή οργανική ουσία, έτσι ώστε να
στεγνώνει γρήγορα. Για να ενισχύσουμε αυτή την ιδιότητα του χώματος, μπορούμε
να αναμείξουμε σε αυτό μικρές πέτρες ή ποταμίσια άμμο, υλικά που μπορούμε να
προμηθευτούμε από τα οργανωμένα φυτώρια. Όπως καταλαβαίνουμε η σωστή
αποστράγγιση του χώματος είναι ζωτικής σημασίας για το φυτό. Ως καλλιέργεια
θεωρείται ξηρική, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις σε νερό μετά το 2ο
χρόνο. Όσο το φυτό είναι νεαρό και κατά τα πρώτα 2 χρόνια στη γλάστρα καλό
είναι να του δίνουμε λίγο παραπάνω νεράκι το καλοκαίρι, αφού πρώτα
χρησιμοποιήσουμε υγρασιόμετρο και πάρουμε μία ένδειξη γύρω στο 3/10
(περισσότερα για τη χρήση του υγρασιόμετρου σε προηγούμενο άρθρο). Γενικά, αφήνουμε
το χώμα να στεγνώνει καλά ανάμεσα στα ποτίσματα, ενώ το χειμώνα αν η γλάστρα
είναι εκτεθειμένη στη βροχή, δεν ποτίζουμε καθόλου. Αν προστατεύεται από τη
βροχή, τότε κάνουμε ένα πότισμα μία φορά το μήνα για συντήρηση.
Συμβουλές φύτευσης
Η λεβάντα ταιριάζει απόλυτα σε γλάστρα μαζί με την ελιά! Είναι και οι δύο
ξηρικά φυτά και έχουν ίδιες σχεδόν απαιτήσεις τόσο σε νερό όσο και σε φως. Τέλος,
αν και δεν είναι απαραίτητο είναι αρκετά καλό να προτιμήσουμε κάποιο υλικό
εδαφοκάλυψης μετά τη φύτευση, με το αγαπημένο της λεβάντας να είναι η πέτρα!
Καλύπτουμε την επιφάνεια της γλάστρας με πέτρες μεσαίου μεγέθους. Αυτό μονώνει
το φυτό τόσο από το κρύο όσο και από τη ζέστη και προστατεύει της επιφανειακές
της ρίζες, γεγονός πολύ σημαντικό ιδιαίτερα κατά τον πρώτο καιρό μετά τη
φύτευση! Το όλο σύνολο, ελιά – λεβάντα – πέτρα, δημιουργεί μία μεσογειακή
εικόνα ακαταμάχητης ομορφιάς. Δοκιμάστε το!
Τέλος, να πούμε ότι αρκετές φορές παρατηρείται ξήρανση χαμηλά
στο φυτό (ενώ το υπόλοιπο στην κορυφή παραμένει πράσινο και ζωντανό) για τις
λεβάντες που είναι στη γλάστρα. Δεν ανησυχούμε. Προχωράμε σε ένα κλάδεμα
περίπου 2/5 του φυτού, ποτίζουμε ελαφρά και τοποθετούμε σε ηλιόλουστη θέση. Το
φυτό επιστρέφει θριαμβευτικά! Παράλληλα μπορούμε να προχωρήσουμε σε ελαφριά
λίπανση με μπλε κοκκώδες λίπασμα αργής αποδεύσμευσης αν και δεν είναι αναγκαίο! Τελευταία συμβουλή: αφήστε τη λεβάντα στην ησυχία της και μην της δείχνετε υπερβολική αγάπη με επιπλέον ποτίσματα και λιπάσματα! Ξεχάστε την και θα σας θυμηθεί εκείνη όταν νιώσει έτοιμη! Περιμένω τις εντυπώσεις σας από τη λεβάντα!
