Φίκος Λυράτα: Συχνότερα προβλήματα

 

Αυτό το σύντομο άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους θαρραλέους που έκλεισαν τα αυτιά τους σε όσα λένε οι κακές φήμες για αυτό το πανέμορφο φυτό, το ερωτεύτηκαν και δε δίστασαν να το αποκτήσουν! Παρόλα αυτά επειδή ο Φίκος Λυράτα είναι μεγάλος τζαναμπέτης και δε λογαριάζει από αγάπες και έρωτες, είπα να γράψω αυτό το άρθρο για να το συμβουλεύεστε άπαξ και θελήσει ο τιμώμενος κύριος να σας κάνει κόνξες! Σε αυτό το κείμενο θα παρουσιάσω τα πιο βασικά προβλήματα με τα οποία μπορεί να έρθει αντιμέτωπος ο ιδιοκτήτης ενός Φίκου Λυράτα, παραθέτοντας φωτογραφικό υλικό, ενώ παράλληλα θα προτείνω και κάποιες συμβουλές που αποσκοπούν στην πρόληψη των ακόλουθων συμπτωμάτων! Πάμε να τα δούμε ένα ένα!

 

Σάπισμα της Ρίζας

            Αυτό το πρόβλημα είναι δυστυχώς η πιο συχνή αιτία για την οποία μπορεί να χάσουμε το φυτό μας! Οι διάφορες σηψιρριζίες είναι συχνό φαινόμενο με τα όλα τα φυτά εσωτερικού χώρου και πηγάζει κυρίως από το υπερβολικό πότισμα. Στο φυτό εκδηλώνεται συνήθως με σκούρες καφέ ή μαύρες κηλίδες στα φύλλα του, ξεκινώντας συνήθως από τα χαμηλά φύλλα, ενώ μέσα σε λίγες ημέρες τα συμπτώματα επεκτείνονται και στα πιο ψηλά φύλλα.

 Μαύρες κηλίδες λόγω σαπίσματος στη ρίζα      

Σε αυτό το φύλλο η ασθένεια έχει προχωρήσει

 Όπως ανέφερα, το υπερβολικό πότισμα είναι η πιο συχνή αιτία που πολλά φυτά υποφέρουν στα σπίτια. Και σε συνδυασμό με τη μεταφύτευση σε γλάστρα αρκετά μεγαλύτερου μεγέθους από το ιδανικό, η ασθένεια επιταχύνεται και αν δε δράσουμε άμεσα, τότε το φυτό μας κινδυνεύει να χαθεί πολύ γρήγορα. Έχουμε πει πως ο Φίκος Λυράτα απεχθάνεται να κάθεται σε μουσκεμένο χώμα για πολλές ημέρες. Για αυτό και η σωστή επιλογή χώματος και η προσοχή με το πότισμα είναι στοιχεία – κλειδιά για τη διατήρηση του φυτού στο χώρο μας. Σε περίπτωση που αναγνωρίσουμε πως ο Φίκος μας υποφέρει από σάπισμα της ρίζας, τότε υποχρεωτικά πρέπει να σταματήσουμε το πότισμα μέχρι να στεγνώσει εντελώς το χώμα. Κατόπιν, καλό είναι να σηκώσουμε τη μπάλα του φυτού και να επιθεωρήσουμε το ριζικό του σύστημα. Εάν εντοπίσουμε ρίζες οι οποίες είναι σκούρο καφέ προς το μαύρο και είναι πολύ μαλακές σα να είναι σκέτο νερό, τότε έχουμε επιβεβαιώσει την ασθένεια και με τη βούλα! Αυτό βέβαια να πούμε πως είναι σύμπτωμα στο πιο προχωρημένο στάδιο του προβλήματος. Επίσης, ένα άλλο σύμπτωμα είναι η μυρωδιά μούχλας που βγαίνει από το χώμα. Γενικά, το χώμα μας πρέπει να μυρίζει...χώμα! Και τίποτα άλλο. Εάν το πρόβλημα έχει προχωρήσει  και  το φυτό δε δείχνει να συνέρχεται παρόλο που το χώμα του έχει στεγνώσει, τότε πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγή χώματος επειγόντως. Παράλληλα, αφαιρούμε τα φύλλα που έχουν μαύρα σημάδια (δεν επανέρχονται ούτως ή άλλως) έτσι ώστε το φυτό να μην σπαταλά ενέργεια στη συντήρησή τους. Και έπειτα, απλά ελπίζουμε να μην έχουμε αργήσει πολύ να δράσουμε!

 

Εγκαύματα

            Αυτό το πρόβλημα έχει να κάνει καθαρά από την υπερβολική έκθεση του φυτού μας σε έντονο, άμεσο ηλιακό φως για μεγάλη διάρκεια! Τα φύλλα που εμφανίζουν το πρόβλημα αρχίζουν να χάνουν το πράσινο χρώμα τους, ξεθωριάζουν και γίνονται κίτρινα, αρχής γενομένης από το σημείο που εκτίθεται περισσότερο στο έντονο φως.

 Κάποιοι θα αναρωτηθούν, πώς γίνεται ο Φίκος Λυράτα στη φύση να αντέχει πολλές ώρες απευθείας ήλιου και να ευδοκιμεί μια χαρά, αλλά στο σπίτι μου να δέχεται λίγες ώρες ήλιου μέσα από το τζάμι και να καίγεται; Η απάντηση είναι πως στη φύση το φυτό είναι φυτεμένο στο χώμα, γεγονός που το κάνει πολύ πιο ανθεκτικό στα στοιχεία της φύσης. ΚΑΙ το φυτό που έχουμε στη γλάστρα μας θα μπορούσε να αντέξει θεωρητικά τον άμεσο ήλιο και ας είναι φυτεμένο σε δοχείο. Για να πετύχουμε κάτι τέτοιο όμως χρειάζεται μία σταδιακή προσαρμογή του Φίκου. Να αυξάνουμε την έκθεσή του στον ήλιο αργά και σταθερά, έτσι ώστε να εγκλιματιστεί. Αν επιχειρήσουμε οποιαδήποτε έκθεσή του σε άμεσο ηλιακού φωτός (ειδικά το καλοκαίρι), το φυτό μας θα ψηθεί προτού το καταλάβουμε. Προσοχή λοιπόν!

 

Οίδημα

            Εάν ο Φίκος μας είναι χαρούμενος και περνάει καλά, έχει το σωστό χώμα, την κατάλληλη υγρασία και άφθονο έμμεσο ηλιακό φως, τότε είστε καταδικασμένοι να βρεθείτε στην ευχάριστη θέση να δείτε καινούρια φύλλα να βγαίνουν από την κορυφή του! Σας το εύχομαι! Μερικές φορές όμως, τα καινούρια φύλλα που βγαίνουν είναι γεμάτα καφέ – κόκκινες μικροσκοπικές κηλίδες και μοιάζει σαν να έχει προσβληθεί από κάποιο έντομο που τσιμπάει συνεχώς τα καινούρια, τρυφερά φύλλα.

 Δεν πρόκειται περί εντόμου. Το πρόβλημα λέγεται ‘οίδημα’ και δεν είναι τόσο σοβαρό. Είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης άφθονου νερού στο χώμα. Τότε τα κύτταρα των νεαρών φύλλων, τα οποία όντας νεαρά δεν μπορούν να συγκρατήσουν πολύ νερό, πρήζονται και σπάνε δημιουργώντας αυτή την όψη στα καινούρια φύλλα. Μην ανησυχείτε όμως. Το πρόβλημα υποχωρεί μόνο του, καθώς το καινούριο φύλλο συνεχίζει να μεγαλώνει και να ωριμάζει. Μετά από λίγες εβδομάδες το φύλλο έχει πρασινίσει και τα στίγματα έχουν εξαφανιστεί! Μπορείτε να ανακουφιστείτε! 

       Φυσικά, τα παραπάνω προβλήματα δεν είναι τα μοναδικά με τα οποία μπορούν να έρθουν αντιμέτωποι οι ιδιοκτήτες ενός Φίκου Λυράτα. Όμως, δε θέλω να σας κουράσω άλλο με ένα μακρόσυρτο, τεχνικό κείμενο. Περισσότερα σε επόμενο άρθρο! Μέχρι τότε, καλή επιτυχία με τα όμορφα φυτά σας!

Φίκος Λυράτα: Αναλυτικός Οδηγός Φροντίδας

 

        Ζούμε στην εποχή που (ευτυχώς) τα φυτά εσωτερικού χώρου είναι και πάλι trendy! Υπάρχουν αμέτρητες φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πανέμορφα φυτά μέσα σε καλαίσθητα ψάθινα καλάθια ή elegant πήλινες γλάστρες , που προσδίδουν μία τροπική εσάνς μέσα στο χώρο. Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε με το πιο διάσημο φυτό εσωτερικού χώρο, το φίκο lyrata! Μπορεί να μην είμαι διακοσμητής εσωτερικών χώρων, στυλίστας ή αρθρογράφος σε περιοδικό για το σπίτι, όμως ακόμη και εγώ ο αδαής εύκολα καταλαβαίνω γιατί το εν λόγω φυτό έχει εξαπλωθεί σε όλα τα σπίτια! Τα μεγάλα καταπράσινα φύλλα του και το συμπαγές παρουσιαστικό του μπορούν να πρασινίσουν μία γωνιά του σπιτιού μας και να φέρουν έναν αέρα ανανέωσης και φρεσκάδας. Ωραία όλα αυτά. Δε θέλω να γράψω όμως άλλο για πράγματα που όλοι μπορούν να παρατηρήσουν ιδίοις όμμασι , αλλά για όσα οι περισσότεροι αγνοούν ή ακόμη χειρότερα δεν γνωρίζουν καθόλου! Σε αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσω να περιγράψω τις ανάγκες του δημοφιλούς φυτού και να εξηγήσω γιατί αυτός ο φίκος θεωρείται λιγάκι ιδιότροπος από τους πιο έμπειρους! Και όταν λέω ιδιότροπος εννοώ πως ο κάτοχος του φυτού πρέπει να γνωρίζει μια σειρά από πρακτικές που πρέπει να ακολουθούνται όσον αφορά τη φροντίδα του φυτού, γεγονός που μπορεί να αποθαρρύνει κάποιον από την αγορά του. Για αυτό είμαστε εμείς εδώ! Πάμε να τα ξεκαθαρίσουμε όλα!

 

Γενικές πληροφορίες

·        Ο φίκος λυράτα (Ficus lyrata) είναι είδος πολυετούς δέντρου, του γένους Συκής (Ficus) της οικογένειας των Μορεοειδών (Moraceae). Πρόκειται λοιπόν για ένα είδος συκιάς! Αν και σπάνιο όταν διατηρείται ως φυτό εσωτερικού χώρου, παράγει και σύκα τα οποία όμως δεν είναι βρώσιμα.

·        Το δεύτερο όνομα lyrata προέρχεται από την ελληνική λέξη λύρα. Το σχήμα των φύλλων του είναι μεταβλητό, με πλατιά κορυφή και στενή μέση, και μοιάζει με λύρα ή βιολί.

·        O φίκος λυράτα είναι εγγενές δέντρο της Δυτικής Αφρικής, από το Καμερούν έως τη Σιέρα Λεόνε, όπου αναπτύσσεται στα πεδινά των τροπικών δασών. Στο φυσικό του περιβάλλον, μπορεί να φτάσει τα 12–15 μέτρα ύψος, με εναέριες ρίζες.

·        Τα φύλλα έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, δερματώδη και κάπως τραχιά υφή, εμφανείς φλέβες και κυματιστό περιθώριο. Το μήκος τους φτάνει έως τα 45 εκ. και το πλάτος 30 εκ., αν και συνήθως είναι μικρότερα. Ο καρπός είναι αχαίνιο,  χρώματος πράσινου και μοιάζει με σύκο, με διάμετρο 2,5–3 εκ.

·        Προφυλάξεις: Όλα σχεδόν τα είδη φίκου θεωρούνται τοξικά για τους σκύλους και τις γάτες, προκαλώντας στοματικούς και γαστροοισοφαγικούς ερεθισμούς, επομένως ο φίκος λυράτα δεν συνιστάται για σπίτια με κατοικίδια που έχουν τη συνήθεια να μασάνε φυτά.                                              

(Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%BB%CF%85%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B1)

 

 

Θέση μέσα στο χώρο

                 Ο Φίκος Λυράτα είναι ένα φυτό που λατρεύει το έμμεσο ηλιακό φως. Ιδανικά, πρέπει να δέχεται τουλάχιστον 4-5 ώρες τη μέρα φως, αν όχι και περισσότερο. Τόσο σημαντικό είναι το φως για αυτόν, που η έλλειψή του γίνεται εμφανής στην όψη του φυτού αρκετά γρήγορα. Ο συγκεκριμένος φίκος, όταν δεν παίρνει το φως που χρειάζεται αρχίζει να δείχνει ασθενικός, με φύλλα που γέρνουν προς τα κάτω και που αρχίζουν να κιτρινίζουν. Για αυτό λοιπόν, θα πρέπει να τοποθετείται μπροστά από το πιο φωτεινό παράθυρο του σπιτιού μας, κυρίως σε εκείνο που έχει ανατολικό ή νοτιοδυτικό προσανατολισμό. Το ανατολικό παράθυρο θεωρείται προτιμότερο καθώς δέχεται άμεσο ηλιακό φως κατά τις πρωινές ώρες, οπότε και ο ήλιος είναι πιο ήπιος και το φως του δεν καίει πολύ. Παρ’όλα αυτά και ένα παράθυρο με νότιο ή νοτιοδυτικό προσανατολισμό είναι εξίσου κατάλληλο, καθώς πληροί τις ανάγκες του φυτού σε φως. Προσοχή όμως. Το καλοκαίρι, το φυτό μας δε θα πρέπει να έρχεται σε άμεση επαφή με το μεσημεριανό ήλιο (τουλάχιστον όχι για περισσότερο από μία ώρα), καθώς μπορεί να δημιουργηθούν εγκαύματα στα φύλλα του φυτού, ζημιά η οποία είναι και μη αναστρέψιμη, με ότι συνεπάγεται αυτό για την εμφάνιση του φίκου. Σε περίπτωση λοιπόν που έχουμε ένα παράθυρο που το χτυπάει ο μεσημεριανός ήλιος, καλό είναι να σκιάζουμε λίγο το φυτό το μεσημέρι για να μη δημιουργήσουμε πρόβλημα στα φύλλα. Ως συμπέρασμα ο φίκος λυράτα δεν είναι το φυτό που τοποθετούμε στο βάθος του δωματίου, μακριά από κάθε παράθυρο ή μέσα σε ένα μπάνιο που το μόνο φως που δέχεται είναι από τη λάμπα του δωματίου ή από ένα μικρό φωταγωγό. Θέλει το φως του το φυτό! ΤΕΛΟΣ! Περισσότερα για το θέμα φως και φυτά εσωτερικού χώρου θα βρείτε σε προηγούμενο άρθρο στη σελίδα.  Βέβαια να πούμε πως απαιτείται καλή προσαρμογή του φυτού όταν το φέρουμε στο σπίτι μας, καθώς η θέση που είχε στο φυτώριο σε σχέση με τη θέση που θα το βάλουμε στο χώρο μας συχνά έχει τεράστια διαφορά. Και δε θέλουμε να προκαλέσουμε σοκ στο φυτό, γιατί μπορεί να μας ρίξει τα φύλλα του σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι ιδιότροπος! Πώς να το κάνουμε! Απεχθάνεται τις συχνές μετακινήσεις και τις αλλαγές.

                 Αφού καλύψαμε το θέμα φως, να αναφέρουμε κάποιες άλλες εξίσου σημαντικές παραμέτρους όσον αφορά την ιδανική θέση μέσα στο χώρο. Ο φίκος λυράτα ΔΕΝ τοποθετείται κοντά σε θερμαντικά σώματα (σόμπες, τζάκια, καλοριφέρ κτλ) αλλά ούτε και απέναντι από το κλιματιστικό! Για ακόμη μια φορά θα σας δείξει τη δυσαρέσκεια του. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να μην τοποθετηθεί σε θέσεις που βρίσκονται μέσα σε ρεύμα αέρα, όπως ένα παράθυρο που ανοίγει συνέχεια και κάνει ρεύμα ή έναν επιτοίχιο αεραγωγό θέρμανσης που βγάζει συνεχώς αέρα. Μαντέψτε τί θα κάνει το φυτό για ακόμη μια φορά: θα αρχίσει να ρίχνει τα φύλλα του! Συμπέρασμα, άφθονο έμμεσο ηλιακό φως (τουλάχιστον 4-5 ώρες τη μέρα) και μακριά από ρεύματα αέρα...

 

 

Μέγεθος γλάστρας και κατάλληλο χώμα

                 Όταν φέρουμε το φυτό μας σπίτι ΔΕΝ το μεταφυτεύουμε (κι ας χρειάζεται μεταφύτευση). Αφού περάσουν 1,5-2 μήνες και του έχουμε δώσει τη δυνατότητα να εγκλιματιστεί στο χώρο μας, τότε αρχίζουμε να σκεφτόμαστε πιθανή μεταφύτευση. Η γλάστρα που θα επιλέξουμε δεν πρέπει να είναι μεγάλη, ενώ το μέγεθός της εξαρτάται από το μέγεθος της γλάστρας μέσα στην οποία ήρθε φυτεμένος ο φίκος από το φυτώριο. Ιδανικά, επιλέγουμε το αμέσως επόμενο μέγεθος γλάστρας, η οποία μπορεί να είναι είτε πλαστική είτε πήλινη (οι πήλινες διαπνέουν καλύτερα από τις πλαστικές και το νερό εξατμίζεται ελαφρώς πιο γρήγορα). Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τοποθετήσουμε το φυτό μας σε πολύ μεγάλη γλάστρα, ενώ έχει ακόμη μικρό ριζικό σύστημα. Ο λόγος έχει να κάνει με το πότισμα. Όσο πιο μεγάλη είναι η γλάστρα, τόσο πιο αργά στεγνώνει. Και το φυτό μας όντας ακόμη αδύναμο να απορροφήσει όλο αυτό το νερό που του έχουμε δώσει, κάθεται μέσα σε νωπό, μουσκεμένο χώμα. Και τότε είναι που δημιουργούνται μύκητες στο χώμα και ο φίκος υποφέρει από σάπισμα, κάτι που μπορεί να τον σκοτώσει σε λιγότερο από 10 μέρες. Γενικά, το φυτό λατρεύει οι ρίζες του να είναι στρυμωγμένες μέσα στη γλάστρα και να κάνουν κύκλους μέσα στον πάτο της. Μόνο όταν δούμε ότι οι ρίζες του βγαίνουν από τις τρύπες της γλάστρας ή βγαίνουν στην επιφάνεια του χώματος, μόνο τότε προχωράμε σε μεταφύτευση. Διαφορετικά, αφήνουμε το φυτό στην ησυχία του!

                 Όσον αφορά το χώμα φύτευσης, και εδώ πρέπει να προσέξουμε κάποια πράγματα. Το χώμα που θα επιλέξουμε πρέπει να διαθέτει άψογη αποστράγγιση και να μην συγκρατεί νερό. Πρέπει να στεγνώνει γρήγορα και να μην μένει υγρό για μέρες. Για αυτό προτιμούμε χώμα που περιέχει αρκετή άμμο και περλίτη, 2 συστατικά που διευκολύνουν και επιταχύνουν το στέγνωμα του εδάφους. Έτσι, μία καλή επιλογή θα ήταν να επιλέξουμε ένα κακτόχωμα για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Επιπλέον, μπορούμε πριν τη μεταφύτευση, να βάλουμε στον πάτο της γλάστρας μία στρώση από χαλίκια ή ελαφρόπετρα για να βοηθήσουμε περαιτέρω την αποστράγγιση του χώματος. Ο Φίκος Λυράτα απεχθάνεται να κάθεται μέσα σε υγρό χώμα για πολλές μέρες. Η ιδανική ένδειξη στο υγρασιόμετρο είναι το 4-5 / 10. Παράλληλα, καλό είναι μία – δύο φορές το μήνα να αερίζουμε το χώμα της γλάστρας (ειδικά όταν αυτό έχει γίνει πολύ συμπαγές μετά από τα αλλεπάλληλα ποτίσματα) χρησιμοποιώντας τσόπστικς ή κάτι παρεμφερές. Σκοπός είναι να μετακινήσουμε ελαφρώς το χώμα μέσα στη γλάστρα, δημιουργώντας τρύπες έτσι ώστε να μην υπάρχει μούχλα κοντά στις ρίζες και το οξυγόνο να φτάνει πιο εύκολα σε μεγάλο βάθος. Με προσοχή όμως για να μην τραυματίζουμε το φυτό και τις ρίζες του. Επιπρόσθετα, πολλοί επιλέγουν να καλύψουν την επιφάνεια της γλάστρας με διακοσμητικά βότσαλα ή πετρούλες. Αυτό καλό είναι να αποφεύγεται, καθώς η πρακτική αυτή εμποδίζει το γρήγορο στέγνωμα του χώματος, κάτι πολύ σημαντικό για το το φυτό μας. Άρα, αποφεύγουμε οποιοδήποτε μέσω εδαφοκάλυψης του χώματος της γλάστρας. Τέλος, να αναφέρουμε πως ο Φίκος Λυράτα προτιμά ελαφρώς αλκαλικά εδάφη με ph μεταξύ 7 και 7,5. Τα πολύ όξινα χώματα εμποδίζουν το φυτό από το να τραβήξει τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στο έδαφος, άρα μακριά από φυτοχώματα που περιέχουν πολλή ξανθιά τύρφη! Αυτά για το χώμα!

 

Πότισμα και Υγρασία

 

                 Όπως αναφέραμε προηγουμένως, αυτός ο φίκος απεχθάνεται να κάθεται μέσα σε υγρό χώμα για ημέρες. Αφού λοιπόν έχουμε επιλέξει το σωστό είδος φυτοχώματος, πρέπει να προσέξουμε το πότισμα. Σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια είναι για ακόμη μια φορά το ταπεινό υγρασιόμετρο! Γενικά, ποτίζουμε αφού αφήσουμε το χώμα να στεγνώσει καλά  ανάμεσα στα ποτίσματα! ΚΑΝΟΝΑΣ: πριν ποτίσουμε το φυτό μας, αυτό πρέπει να βρίσκεται σε στεγνό χώμα (2-3/10 στο υγρασιόμετρο) για 2-3 μέρες. Μετά από αυτό ποτίζουμε μέχρι να δούμε το νερό να τρέχει από τις τρύπες της γλάστρας. Κάποιοι ποτίζουν 1-2 κούπες νερό μόνο, για να αποφύγουν τυχόν σαπίσματα. Σε βάθος χρόνου όμως το φυτό δε δέχεται το νερό που χρειάζεται για να ξεδιψάσει. Εφόσον στεγνώνει πολύ καλά το χώμα ανάμεσα στα ποτίσματα και το φυτόχωμά μας είναι καλής ποιότητας, ένα καλό μούσκεμα του φυτού μόνο καλό του κάνει! Γενικά πάντως, καλύτερα να ποτίσουμε λιγότερο αν δεν είμαστε σίγουροι, παρά να δώσουμε περισσότερο νερό. Ακολουθήστε όμως τα βήματα που σας ανέφερα  και θα είστε μια χαρά! Όσον αφορά το νερό τώρα, να πούμε πως ο φίκος λυράτα δεν αγαπά καθόλου τα χημικά που βρίσκονται στο νερό του δικτύου, και ιδιαίτερα το χλώριο. Για αυτό καλό είναι αν δεν έχουμε άλλο τρόπο ποτίσματος πέρα από το νερό βρύσης, να γεμίζουμε ένα κουβά νερό από βραδύς και να ποτίζουμε την επόμενη μέρα, έτσι ώστε το χλώριο να έχει εξατμιστεί. Επί τη ευκαιρία, να αναφέρουμε εδώ πως εάν επιλέξουμε το νερό της βρύσης και αυτό είναι αρκετά σκληρό και περιέχει αρκετά άλατα, τότε αυτό αρχίζει να φαίνεται στην επιφάνεια του χώματος όπου και επικάθονται άλατα και συσσωρεύονται. Ως αποτέλεσμα, έχουμε ένα σχεδόν τοξικό περιβάλλον για το φίκο μας το οποίο καταπονεί τη συνολική του υγεία. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιείτε απιονισμένο νερό, αφού έχετε προσθέσει υγρό λίπασμα σε μικρή ποσότητα  (το απιονισμένο νερό δεν περιέχει καθόλου θρεπτικά στοιχεία) ή το πιο ιδανικό από όλα, να ποτίζετε με βρόχινο νερό το οποίο βρίσκεται σε θερμοκρασία δωματίου. Αυτή τη λύση ακολουθώ εγώ και μπορώ να πω με βεβαιότητα πως τα αποτελέσματα είναι εγγυημένα! Αναλυτικές πληροφορίες για το βρόχινο νερό θα βρείτε σε προηγούμενο άρθρο της σελίδας μου!

                 Εκτός από τη συγκεκριμένη υγρασία που πρέπει να διατηρούμε στο χώμα της γλάστρας, καλό είναι να ψεκάζουμε και τα φύλλα του φίκου αρκετά συχνά. Όντας τροπικό φυτό που κατάγεται από την Αφρική, το εσωτερικό ενός σύγχρονου σπιτιού μπορεί να είναι αρκετά ξηρό για αυτό. Για αυτό, συνηθίζουμε να του παρέχουμε επιπλέον υγρασία στα φύλλα. Χρησιμοποιούμε μία ψεκαστήρα και καθαρό νερό χωρίς άλατα, κυρίως απιονισμένο ή βρόχινο και ψεκάζουμε με ήπιο τρόπο το φυτό για να το δροσίσουμε. Όσο πιο ζεστή η εποχή, τόσο πιο συχνά ψεκάζουμε. Να αποφεύγετε να ψεκάζετε με νερό βρύσης, καθώς αυτό αφήνει λευκά κατάλοιπα από άλατα τα οποία εκτός του ότι δεν κάνουν καλό στην υγεία του φυτού, αμαυρώνουν και την εμφάνισή του. Επίσης, καλό είναι να γνωρίζετε πως το νερό που ψεκάζουμε στα φύλλα του απορροφάται κυρίως από το κάτω μέρος του φύλλου και όχι τόσο το επάνω, καθώς στην κάτω πλευρά βρίσκονται τα περισσότερα ‘στόματα’ των κυττάρων του φυτού. Οπότε, καλό είναι να στοχεύει η ψεκαστήρα μας ΚΑΙ προς εκείνο το σημείο. Η πρακτική του δροσίσματος ευεργετεί το φυτό σε μεγάλο βαθμό, ιδιαίτερα εάν αυτό είναι στη φάση που βγάζει καινούρια φύλλα, καθώς τα βοηθάει να παραμένουν τρυφερά.

 

Λίπανση

                 Ο Φίκος Λυράτα έχει μεγάλες ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά, τα οποία καταναλώνει αρκετά γρήγορα γεγονός που αποδυναμώνει το χώμα. Για αυτό, με το που εγκλιματιστεί το φυτό στο χώρο μας, είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε στην τακτική λίπανση του φυτού μας. Έτσι, του δίνουμε όλα όσα χρειάζεται για να συντηρήσει τα τεράστια πράσινα φύλλα του, αλλά και να παράξει καινούρια. Το λίπασμα που θα χρησιμοποιήσουμε μπορεί να είναι είτε κοκκώδες, αργής αποδέσμευσης είτε σε υγρή μορφή το οποίο διαλύουμε στο νερό του ποτίσματος. Η αλήθεια είναι πως προτιμούμε την υγρή μορφή καθώς έτσι ελέγχουμε ακριβώς την ποσότητα λιπάσματος που χορηγούμε, ενώ σε αυτή τη μορφή τα θρεπτικά στοιχεία είναι άμεσα διαθέσιμα και απορροφήσιμα από το φυτό μας. Ένα ιδανικό υγρό λίπασμα είναι εκείνο που προορίζεται για πράσινα φυτά μιας και αυτό περιέχει επιπλέον σίδηρο και μαγνήσιο – βασικά στοιχεία για ένα καταπράσινο φύλλωμα. Ο αριθμός που αναγράφει επάνω στη συσκευασία καλό είναι να κυμαίνεται περίπου στο  5-2-3 ή ανάλογο. (ΟΙ 3 αριθμοί συμβολίζουν την περιεκτικότητα σε τρία βασικά στοιχεία: ο πρώτος συμβολίζει το Άζωτο (Ν), ο δεύτερος το Φώσφορο (P) και ο τρίτος το Κάλιο (Κ)). Μπορούμε να λιπαίνουμε κάθε 15 μέρες και με την ποσότητα που προτείνει το εκάστοτε προϊόν ή να μειώσουμε την ποσότητα στο μισό, αλλά να λιπαίνουμε σε ΚΑΘΕ πότισμα, ανά 7-10 μέρες περίπου. Αυτή η μέθοδος είναι αρκετά καλή καθώς το φυτό δέχεται μικρότερη ποσότητα χημικών στοιχείων ανά πότισμα, αλλά τρέφεται πιο συχνά. Τη χρησιμοποιώ προσωπικά και ο Φίκος μου το εκτιμά ιδιαίτερα! Επίσης, λιπαίνουμε από Μάρτιο μέχρι Αρχές Οκτώβρη οπότε και το φυτό βρίσκεται σε περίοδο ανάπτυξης, αν και πολλοί λιπαίνουν όλο το χρόνο. Αν βλέπετε ότι το φυτό σας παράγει νέα φύλλα ΚΑΙ το χειμώνα, συνεχίστε τη λίπανση. Τέλος, μία φορά το 2μηνο καλό είναι να προχωράμε σε ένα καλό και γενναιόδωρο πότισμα ΧΩΡΙΣ προσθήκη λιπάσματος, με σκοπό να ξεπλύνουμε τυχόν ιζήματα που έχουν δημιουργηθεί στο χώμα μετά τις συνεχείς λιπάνσεις.   

Τα καινούρια φύλλα βγαίνουν ανά ζεύγη αντικριστά, ενίοτε και ανά τριάδες

Απαιτούνται περίπου 40 μέρες για την πλήρη ωρίμανση ενός νέου φύλλου

 

Επιπλέον Πρακτικές

 

1.     Καλό είναι μία – δύο φορές το μήνα να ψεκάζουμε τα φύλλα του φίκου και κατόπιν με ένα καθαρό πανάκι να καθαρίζουμε τα φύλλα από τη σκόνη. Αυτό επιτρέπει στο φυτό να αναπνέει καλύτερα, αλλά και να απορροφά περισσότερο ηλιακό φως. Συνεπώς, φωτοσυνθέτει περισσότερο και αναπτύσσεται με υγιή τρόπο.

2.     Ο Φίκος Λυράτα έχει την τάση να γέρνει προς τη μεριά από την οποία έρχεται το φως. Για να μην έχουμε φυτά που γέρνουν, συνηθίζουμε να γυρνάμε τη γλάστρα κάθε μήνα, έτσι ώστε να δέχεται και η αντίθετη πλευρά φως. Έτσι, πετυχαίνουμε ομοιόμορφη και συμμετρική  ανάπτυξη.

3.     Ο πολλαπλασιασμός του φυτού είναι αρκετά εύκολος. Παίρνουμε μόσχευμα με τουλάχιστον 2-3 μάτια και κάποια φύλλα στην κορυφή. Τοποθετούμε σε ένα δοχείο με νερό και το βάζουμε σε σημείο που δέχεται έμμεσο ηλιακό φως. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ορμόνη ριζοβολίας από γεωπόνο ή κανέλα, η οποία είναι μία φυσική ορμόνη που ενισχύει τη ριζοβολία. Αλλάζουμε το νερό κάθε βδομάδα. Συνήθως μετά 4-5 εβδομάδες εμφανίζονται οι πρώτες μικρές ρίζες. Όταν αυτές πυκνώσουν και μακρύνουν (συνήθως μετά από άλλες 2 βδομάδες μετά την πρώτη τους εμφάνιση) το φυτό είναι έτοιμο να μπει στο χώμα, για τη φύτευση του οποίου ισχύουν όσα αναφέραμε παραπάνω.

4.     Να αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε προϊόντα γυαλίσματος των φύλλων σε μορφή σπρέι. Δημιουργούν ένα λεπτό λιπαρό φιλμ επάνω στην επιφάνεια του φύλλου, το οποίο εμποδίζει την αναπνοή και την εκπνοή του φυτού.

5.   Εάν κόψουμε ένα φύλλο ή χαράξουμε τον κορμό του, θα δούμε ότι βγαίνει ένα λευκό, παχύρευστο, κολλώδες υγρό το οποίο μοιάζει με αυτό της κοινής συκιάς και μπορεί να ερεθίσει το δέρμα σας. Κάποιο μάλιστα μπορεί να είναι και αλλεργικοί σε αυτό, ενώ η εν λόγω ουσία είναι σίγουρα τοξική για τα κατοικίδιά σας!

 

Αυτός ήταν ένας πρώτος αναλυτικός οδηγός για το υπέροχο αυτό φυτό που λέγεται Φίκος Λυράτα! Προσπάθησα να συγκεντρώσω όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορούσα. Όλη αυτή η γνώση είναι προϊόν προσωπικής μου εμπειρίας με το φυτό, αλλά και ατελείωτης έρευνας στο διαδίκτυο! Σε μελλοντικό άρθρο, θα ακολουθήσει παρουσίαση των πιο συχνών ασθενειών και προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο ερασιτέχνης κηπουρός με αυτό το κατά τα άλλα μεγαλοπρεπές φυτό. Σας εύχομαι καλή επιτυχία! Για ακόμη μια φορά θα χαρώ να λύσω τυχόν απορίες!