Αυτό το σύντομο άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους θαρραλέους που έκλεισαν τα αυτιά τους σε όσα λένε οι κακές φήμες για αυτό το πανέμορφο φυτό, το ερωτεύτηκαν και δε δίστασαν να το αποκτήσουν! Παρόλα αυτά επειδή ο Φίκος Λυράτα είναι μεγάλος τζαναμπέτης και δε λογαριάζει από αγάπες και έρωτες, είπα να γράψω αυτό το άρθρο για να το συμβουλεύεστε άπαξ και θελήσει ο τιμώμενος κύριος να σας κάνει κόνξες! Σε αυτό το κείμενο θα παρουσιάσω τα πιο βασικά προβλήματα με τα οποία μπορεί να έρθει αντιμέτωπος ο ιδιοκτήτης ενός Φίκου Λυράτα, παραθέτοντας φωτογραφικό υλικό, ενώ παράλληλα θα προτείνω και κάποιες συμβουλές που αποσκοπούν στην πρόληψη των ακόλουθων συμπτωμάτων! Πάμε να τα δούμε ένα ένα!
Σάπισμα της Ρίζας
Αυτό το πρόβλημα είναι δυστυχώς η πιο συχνή αιτία για την οποία μπορεί να χάσουμε το φυτό μας! Οι διάφορες σηψιρριζίες είναι συχνό φαινόμενο με τα όλα τα φυτά εσωτερικού χώρου και πηγάζει κυρίως από το υπερβολικό πότισμα. Στο φυτό εκδηλώνεται συνήθως με σκούρες καφέ ή μαύρες κηλίδες στα φύλλα του, ξεκινώντας συνήθως από τα χαμηλά φύλλα, ενώ μέσα σε λίγες ημέρες τα συμπτώματα επεκτείνονται και στα πιο ψηλά φύλλα.
Μαύρες κηλίδες λόγω σαπίσματος στη ρίζα 
Σε αυτό το φύλλο η ασθένεια έχει προχωρήσει Όπως ανέφερα, το υπερβολικό πότισμα είναι
η πιο συχνή αιτία που πολλά φυτά υποφέρουν στα σπίτια. Και σε συνδυασμό με τη
μεταφύτευση σε γλάστρα αρκετά μεγαλύτερου μεγέθους από το ιδανικό, η ασθένεια
επιταχύνεται και αν δε δράσουμε άμεσα, τότε το φυτό μας κινδυνεύει να χαθεί
πολύ γρήγορα. Έχουμε πει πως ο Φίκος Λυράτα απεχθάνεται να κάθεται σε
μουσκεμένο χώμα για πολλές ημέρες. Για αυτό και η σωστή επιλογή χώματος και η
προσοχή με το πότισμα είναι στοιχεία – κλειδιά για τη διατήρηση του φυτού στο
χώρο μας. Σε περίπτωση που αναγνωρίσουμε πως ο Φίκος μας υποφέρει από σάπισμα
της ρίζας, τότε υποχρεωτικά πρέπει να σταματήσουμε το πότισμα μέχρι να στεγνώσει
εντελώς το χώμα. Κατόπιν, καλό είναι να σηκώσουμε τη μπάλα του φυτού και να
επιθεωρήσουμε το ριζικό του σύστημα. Εάν εντοπίσουμε ρίζες οι οποίες είναι
σκούρο καφέ προς το μαύρο και είναι πολύ μαλακές σα να είναι σκέτο νερό, τότε
έχουμε επιβεβαιώσει την ασθένεια και με τη βούλα! Αυτό βέβαια να πούμε πως
είναι σύμπτωμα στο πιο προχωρημένο στάδιο του προβλήματος. Επίσης, ένα άλλο
σύμπτωμα είναι η μυρωδιά μούχλας που βγαίνει από το χώμα. Γενικά, το χώμα μας
πρέπει να μυρίζει...χώμα! Και τίποτα άλλο. Εάν το πρόβλημα έχει προχωρήσει και το
φυτό δε δείχνει να συνέρχεται παρόλο που το χώμα του έχει στεγνώσει, τότε
πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγή χώματος επειγόντως. Παράλληλα, αφαιρούμε τα
φύλλα που έχουν μαύρα σημάδια (δεν επανέρχονται ούτως ή άλλως) έτσι ώστε το
φυτό να μην σπαταλά ενέργεια στη συντήρησή τους. Και έπειτα, απλά ελπίζουμε να
μην έχουμε αργήσει πολύ να δράσουμε!
Εγκαύματα
Αυτό το πρόβλημα έχει να κάνει καθαρά από την υπερβολική έκθεση του φυτού μας σε έντονο, άμεσο ηλιακό φως για μεγάλη διάρκεια! Τα φύλλα που εμφανίζουν το πρόβλημα αρχίζουν να χάνουν το πράσινο χρώμα τους, ξεθωριάζουν και γίνονται κίτρινα, αρχής γενομένης από το σημείο που εκτίθεται περισσότερο στο έντονο φως.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν, πώς γίνεται ο Φίκος Λυράτα στη φύση να αντέχει
πολλές ώρες απευθείας ήλιου και να ευδοκιμεί μια χαρά, αλλά στο σπίτι μου να
δέχεται λίγες ώρες ήλιου μέσα από το τζάμι και να καίγεται; Η απάντηση είναι
πως στη φύση το φυτό είναι φυτεμένο στο χώμα, γεγονός που το κάνει πολύ πιο
ανθεκτικό στα στοιχεία της φύσης. ΚΑΙ το φυτό που έχουμε στη γλάστρα μας θα
μπορούσε να αντέξει θεωρητικά τον άμεσο ήλιο και ας είναι φυτεμένο σε δοχείο.
Για να πετύχουμε κάτι τέτοιο όμως χρειάζεται μία σταδιακή προσαρμογή του Φίκου.
Να αυξάνουμε την έκθεσή του στον ήλιο αργά και σταθερά, έτσι ώστε να εγκλιματιστεί.
Αν επιχειρήσουμε οποιαδήποτε έκθεσή του σε άμεσο ηλιακού φωτός (ειδικά το
καλοκαίρι), το φυτό μας θα ψηθεί προτού το καταλάβουμε. Προσοχή λοιπόν!
Οίδημα
